ဒုတိယ ကာမဘူသုတ္

သဠာယတနာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္
ျမန္မာျပန္
၇ - စိတၱသံယုတ္
၆ - ဒုတိယ ကာမဘူသုတ္
    ၃၄၈။ အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္ကာမဘူသည္ မစၧိကာသ႑အရပ္ ေဝွးပင္ေတာ္ရ၌ (သီတင္းသုံး) ေန၏၊
ထိုအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ အသွ်င္ကာမဘူထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ္
“ အသွ်င္ဘုရား သခၤါရတို႔သည္ အဘယ္မွတို႔နည္း ” ဟု ေလွ်ာက္၏။

သူႂကြယ္ သခၤါရတို႔သည္ - ကာယသခၤါရ၊ ဝစီသခၤါရ၊ စိတၱသခၤါရဟု သုံးပါးတို႔တည္း။ 
“ အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ ” ဟု စိတၱသူႂကြယ္သည္ အသွ်င္ကာမဘူ၏ စကားကို အလြန္ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္၍
အသွ်င္ကာမဘူအား ျပႆနာကို ထပ္မံေလွ်ာက္ ျပန္၏၊-
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္သည္ ကာယသခၤါရ ျဖစ္သနည္း၊”
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္သည္ ဝစီသခၤါရျဖစ္သနည္း၊”
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္သည္ စိတၱသခၤါရျဖစ္သနည္း၊”။

သူႂကြယ္ ထြက္သက္ ဝင္သက္ တို႔သည္ ကာယသခၤါရတည္း၊
သူႂကြယ္ ဝိတက္ ဝိစာရ တို႔သည္ ဝစီသခၤါရတည္း၊
သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာ တို႔သည္ စိတၱသခၤရတည္း ဟု မိန္႔ဆို၏။

    အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ စိတၱသူႂကြယ္သည္။ပ။ ျပႆနာကို ထပ္မံေလွ်ာက္ျပန္၏။
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ့္ေၾကာင့္ ထြက္သက္ ဝင္သက္ တို႔သည္ ကာယသခၤါရ မည္ပါသနည္း ”
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ့္ေၾကာင့္ ဝိတက္ ဝိစာရ တို႔သည္ ဝစီသခၤါရ မည္ပါသနည္း ”
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ့္ေၾကာင့္ သညာ ေဝဒနာ တို႔သည္ စိတၱသခၤါရ မည္ပါသနည္း ” ဟု ေလွ်ာက္၏။
    “သူႂကြယ္ ထြက္သက္ ဝင္သက္တို႔သည္ ကိုယ္၌ မွီကုန္၏၊ ထိုတရားတို႔သည္ ကိုယ္ႏွင့္ စပ္ကုန္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ထြက္သက္ ဝင္သက္တို႔သည္ ကာယသခၤါရ မည္ေပ၏”။
    “သူႂကြယ္ ေရွးဦးစြာ ၾကံစည္၍ သုံးသပ္၍ ေနာက္မွ စကားကို ႁမြတ္ဆို၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဝိတက္ ဝိစာရတို႔သည္
ဝစီသခၤါရ မည္ေပ၏”။
    “သူႂကြယ္ မွတ္သားမႈ “သညာ” သည္ လည္းေကာင္း၊ ခံစားမႈ “ေဝဒနာ” သည္ လည္းေကာင္း
စိတ္၌ မွီ၏။ ထိုတရားတို႔သည္ စိတ္ႏွင့္ စပ္ကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သညာ ေဝဒနာ တို႔သည္ စိတၱသခၤါရ မည္ေပ၏”။

    အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ စိတၱသူႂကြယ္သည္။ပ။ ျပႆနာကို ထပ္မံေလွ်ာက္ျပန္၏။
“ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္သို႔လွ်င္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ၊ နိေရာဓသမာပတ္ သည္ ျဖစ္သနည္း”၊
ဟု ထပ္မံ ေလွ်ာက္ျပန္၏”။
သူႂကြယ္ သညာေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းအား “ငါသည္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏
ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္အံ့” ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ “ငါသည္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏” ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
“ငါသည္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၿပီ” ဟူ၍ လည္းေကာင္း ဤသို႔ စိတ္မျဖစ္။ စင္စစ္ေသာ္ကား
ထို နိေရာဓသမာပတ္ကို ဝင္စားေသာ ရဟန္းအား သညာ ေဝဒနာတုိ႔ ခ်ဳပ္ရန္ အလို႔ငွါ ေရွး႐ႈ ေဆာင္ႏိုင္ ေလာက္ေသာ
စိတ္ကို ေရွးမဆြကပင္ ပြားၿပီး ျဖစ္၏။

    ေကာင္းပါၿပီ။ပ။ “အသွ်င္ဘုရား သညာ ေဝဒနာ တို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းအား
အဘယ္တရားတို႔သည္ ေရွးဦးစြာ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ပါကုန္သနည္း။
ကာယသခၤါရေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ဝစီသခၤါရေလာ၊ သို႔မဟုတ္ စိတၱသခၤါရေလာ” ဟု ျပႆနာကို ထပ္မံ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏။
သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းအား ဝစီသခၤါရသည္ ေရွးဦးစြာ ခ်ဳပ္၏၊
ထို႔ေနာက္ ကာယသခၤါရ ခ်ဳပ္၏၊ ထို႔ေနာက္ စိတၱသခၤါရ ခ်ဳပ္၏။

    ေကာင္းပါၿပီ။ပ။ “အသွ်င္ဘုရား ေသေသာ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားေသာ သူ(လူေသေကာင္)ႏွင့္
သညာ ေဝဒနာ တို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ (နိေရာဓသမာပတ္ ဝင္စားေသာ) ရဟန္းတို႔၏ ထူးျခားျခင္းကား
အဘယ္ပါနည္း” ဟု ျပႆနာကို ထပ္မံ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏။
သူႂကြယ္ ေသေသာ, ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားေသာ သူ(လူေသေကာင္) အား ကာယသခၤါရ၊ ဝစီသခၤါရ၊ စိတၱသခၤါရ
ခ်ဳပ္ၿငိမ္း၏၊ အသက္ကုန္၏၊ အေငြ႔ (ကမၼဇေတေဇာ)သည္ ၿငိမ္း၏၊ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ပ်က္စီးကုန္၏။
သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ (နိေရာဓသမာပတ္ ဝင္စားေသာ) ရဟန္း အားမူ
ကာယသခၤါရ၊ ဝစီသခၤါရ၊ စိတၱသခၤါရ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း၏၊ အသက္သည္ မကုန္၊ အေငြ႔သည္ မၿငိမ္း၊ ဣေႁႏၵတို႔သည္
အလြန္ ၾကည္လင္ကုန္၏။
သူႂကြယ္ ေသေသာ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားေသာ သူ (လူေသေကာင္)ႏွင့္၊ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔
ေရာက္ေသာ (နိေရာဓသမာပတ္ ဝင္စားေသာ) ရဟန္းတို႔၏ ထူးျခားျခင္းကား ဤသည္ပင္တည္း။

    ေကာင္းပါၿပီ။ပ။ “အသွ်င္ဘုရား အဘယ္သို႔လွ်င္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ
ထပါသနည္း” ဟု ျပႆနာကို ထပ္မံ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏။
သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ ရဟန္းအား “ငါသည္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏
ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထ၏” ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ “ငါသည္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ
ထၿပီ” ဟူ၍ လည္းေကာင္း ဤသို႔ စိတ္မျဖစ္။ စင္စစ္ေသာ္ကား ထိုနိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ ရဟန္းအား
သညာ ေဝဒနာတို႔ ခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထရန္ အလို႔ငွါ ေရွး႐ႈ ေဆာင္ႏိုင္ေလာက္ေသာ စိတ္ကို
ေရွးမဆြကပင္ ပြားၿပီး ျဖစ္၏။

    ေကာင္းပါၿပီ။ပ။ “အသွ်င္ဘုရား သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ
ရဟန္းအား အဘယ္တရား တို႔သည္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ပါသနည္း။
ကာယသခၤါရသည္ပင္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ပါသေလာ၊
ဝစီသခၤါရသည္ပင္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ပါသေလာ၊
စိတၱသခၤါရသည္ပင္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ပါသေလာ၊ ဟု ျပႆနာကို ထပ္မံ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏၊
သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ ရဟန္းအား စိတၱသခၤါရသည္
ေရွးဦးစြာျဖစ္၏၊ ထို႔ေနာက္မွ ကာယသခၤါရသည္ ျဖစ္၏၊ ထို႔ေနာက္ ဝစီသခၤါရသည္ ျဖစ္၏။
   
    ေကာင္းပါၿပီ။ပ။ “အသွ်င္ဘုရား သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ
ထေသာ ရဟန္းကို အဘယ္မွ်ေသာ ေတြ႔ထိမႈ “ဖႆ” တို႔သည္ ေတြ႔ထိပါကုန္သနည္း” ဟု
ျပႆနာကို ထပ္မံ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏။
သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ ရဟန္းကို သုညတဖႆ၊
အနိမိတၱဖႆ၊ အပၸဏိဟိတဖႆဟူ၍ သုံးပါးကုန္ေသာ ေတြ႔ထိျခင္း “ဖႆ” တို႔သည္ ေတြ႔ထိကုန္၏။

    ေကာင္းပါၿပီ။ “အသွ်င္ဘုရား သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ
ရဟန္း၏ စိတ္သည္ အဘယ္သို႔ ၫြတ္ပါသနည္း၊ အဘယ္သို႔ ကိုင္းပါသနည္း၊ အဘယ္သို႔ ႐ွဳိင္းပါသနည္း”
ဟု ျပႆနာကို ထပ္မံ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏။
သႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထေသာ ရဟန္း၏ စိတ္သည္
ဆိတ္ၿငိမ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ၫြတ္၏၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ကိုင္း၏၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ႐ွဳိင္း၏ဟု (မိန္႔ဆို၏)။

    အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီဟု စိတၱသူႂကြယ္သည္ အသွ်င္ကာမဘူ၏ စကားကို အလြန္
ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္လ်က္ အသွ်င္ကာမဘူအား ျပႆနာကို ထပ္မံေမးေလွ်ာက္၏။
အသွ်င္ဘုရား သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသမာပတ္အား အဘယ္မွ်ေသာ တရားတို႔သည္
မ်ားစြာ ေက်းဇူးျပဳကုန္သနည္း။
သူႂကြယ္ အမွန္အားျဖင့္ ေရွးဦးစြာ ေမးသင့္ေသာ စကားကို ယခုမွ ေမးဘိ၏။ သို႔ေသာ္လည္း
သင့္အား ငါသည္ ေျဖဆိုအံ့။ သူႂကြယ္ သညာ ေဝဒနာတို႔၏ ခ်ဳပ္မႈ နိေရာဓသမာပတ္အား
သမထဝိပႆနာဟု ဆိုအပ္ေသာ တရားႏွစ္ပါးတို႔သည္ မ်ားစြာ ေက်းဇူးျပဳကုန္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။
ဆ႒သုတ္ ၿပီး၏။