သဠာယတနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္
၇ - စိတၱသံယုတ္
၅ - ပဌမ ကာမဘူသုတ္
၃၄၇။ အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္ကာမဘူသည္ မစိၧိကာသ႑အရပ္ ေဝွးပင္ေတာ၌ (သီတင္းသုံး) ေန၏၊
ထိုအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ အသွ်င္ကာမဘူ ထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္ကာမဘူ ကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ
ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ စိတၱသူႂကြယ္အား အသွ်င္ကာမဘူ သည္
“သူႂကြယ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ -
“ အျပစ္ကင္းေသာ၊ အစိတ္အပိုင္းရွိေသာ၊ ျဖဴေသာ အမိုးရွိေသာ၊ တစ္ခုေသာ အကန္႔ရွိေသာ၊
ရထားသည္ လည္၏၊ ဆင္းရဲျခင္း ကင္းလ်က္၊ အယဥ္ကို ျဖတ္ၿပီးလွ်င္၊ အေႏွာင္အဖြဲ႔ မရွိမူ၍၊ လာေနသူကို ႐ႈေလာ့”
ဟု ဤဂါထာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
သူႂကြယ္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာအပ္ေသာ ဤစကား၏ အနက္ကို အက်ယ္အားျဖင့္ အဘယ္သို႔
မွတ္သင့္ပါ သနည္း” ဟု မိန္႔၏၊ အသွ်င္ဘုရား ဤစကားကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ပါသေလာ၊
သူႂကြယ္ ေဟာအပ္သည္ မွန္၏၊ အသွ်င္ဘုရား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထိုစကား၏ အနက္ကို ဆင္ျခင္ရန္
တစ္ခဏမွ် ဆိုင္းငံ့ပါေလာ့၊ ထိုအခါ စိတၱသူႂကြယ္သည္ တစ္ခဏမွ် ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ အသွ်ကာမဘူ
အား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ -
အသွ်င္ဘုရား “အျပစ္ကင္းေသာ အစိတ္အပိုင္း” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ သီလတို႔၏
အမည္ပါတည္း၊
အသွ်င္ဘုရား “ျဖဴေသာ အမိုး” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း အရဟတၱဖိုလ္၏
အမည္ပါတည္း၊
အသွ်င္ဘုရား “တစ္ခုေသာ အကန္႔” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ သတိ၏ အမည္ပါတည္း၊
အသွ်င္ဘုရား “လည္၏” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ေရွ႕သို႔ တက္ျခင္း၊ ေနာက္သို႔ ဆုတ္ျခင္း၏
အမည္ပါတည္း၊
အသွ်င္ဘုရား “ရထား” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ မိဘတို႔၏ သုက္ေသြးကို မွီ၍ ျဖစ္ေသာ၊
ထမင္း, မုေယာမုန္႔တို႔ျဖင့္ ႀကီးပြားရေသာ၊ မၿမဲျခင္း လိမ္းက်ံေပးရျခင္း၊ ႏွိပ္နယ္ ေပးရျခင္း၊
ၿပဳိကြဲပ်က္စီးျခင္း သေဘာရွိေသာ မဟာဘုတ္ေလးပါးကို မွီေသာ ဤခႏၶာကိုယ္၏ အမည္ပါတည္း။
အသွ်င္ဘုရား စြဲမက္မႈ “ရာဂ” သည္ ဆင္းရဲတည္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ “ေဒါသ” သည္ ဆင္းရဲတည္း၊
ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” သည္ ဆင္းရဲတည္း၊ ထိုဆင္းရဲတို႔သည္ အာသေဝါကုတ္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္အား
ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊
အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ
ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ကို “ဆင္းရဲျခင္း မရွိသူ” ဟု ဆိုအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား “လာေနသူ” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ရဟႏၲာ၏ အမည္ပါတည္း၊
အသွ်င္ဘုရား “အယဥ္” ဟူေသာ ဤအမည္သည္ တပ္မက္မႈ “တဏွာ” ၏ အမည္ပါတည္း။
ထိုတပ္မက္မႈ “တဏွာ” သည္ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊
အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကို
ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ကို
“အယဥ္ကို ျဖတ္ၿပီးသူ” ဟု ဆိုအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား စြဲမက္မႈ “ရာဂ” သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႔တည္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ “ေဒါသ” သည္
အေႏွာင္အဖြဲ႔တည္း၊ ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႔တည္း၊ ထိုအေႏွာင္အဖြဲ႔တို႔သည္
အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊
ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ
မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ကို “အယဥ္ကို ျဖတ္ၿပီးသူ” ဟု ဆိုအပ္၏၊
အသွ်င္ဘုရား စြဲမက္မႈ “ရာဂ” သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႔တည္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ “ေဒါသ” သည္
အေႏွာင္အဖြဲ႔တည္း၊ ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႔တည္း၊ ထိုအေႏွာင္အဖြဲ႔တို႔သည္
အာသေဝါကုန္ၿပီးျဖစ္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊
ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္း
သေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ကို “အေႏွာင္အဖြဲ႔ မရွိသူ” ဟု
ဆိုအပ္၏။ အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ -
“ အျပစ္ကင္းေသာ၊ အစိတ္အပိုင္းရွိေသာ၊ ျဖဴေသာ အမိုးရွိေသာ၊ တစ္ခုေသာ အကန္႔ရွိေသာ၊
ရထားသည္ လည္၏၊ ဆင္းရဲျခင္း ကင္းလ်က္၊ အယဥ္ကို ျဖတ္ၿပီးလွ်င္၊ အေႏွာင္အဖြဲ႔ မရွိမူ၍၊ လာေနသူကို ႐ႈေလာ့”
ဟူေသာ ယင္းစကားကို ေဟာေတာ္မူအပ္ပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာအပ္ေသာ ဤစကား၏
အနက္ကို အက်ယ္အားျဖင့္ ဤသို႔ သိပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။ သူႂကြယ္ နက္နဲေသာ ဘုရားစကားေတာ္၌
ပညာမ်က္စိကို ေဆာင္ႏိုင္ေပရကား သင့္အား အရေတာ္ေပစြ တကား၊ ေကာင္းစြာ ရအပ္ေပစြတကားဟု (မိန္႔ဆို၏)။
No comments:
Post a Comment