စ႑သုတ္

သဠာယတနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္
ျမန္မာျပန္
၈ - ဂါမဏိသံယုတ္
၁ - စ႑သုတ္
    ၃၅၃။ သာဝတၳိနိဒါန္း။ ထိုအခါ စ႑မည္ေသာ ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔
ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနာ႐ာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား
ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏- “အသွ်င္ဘုရား ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူကို “ၾကမ္းတမ္းသူ ၾကမ္တမ္းသူ”
ဟူ၍ သာလွ်င္ ေခၚေဝၚၾက၏၊ ထိုေခၚေဝၚျခင္း၏ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား
အဘယ္ပါနည္း။ အသွ်င္ဘုရား ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူကို “သိမ္ေမြ႔သူ သိမ္ေမြ႔သူ” ဟူ၍ သာလွ်င္
ေခၚေဝၚၾက၏၊ ထိုေခၚေဝၚျခင္း၏ အေၾကာင္းကား အဘယ္ပါနည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္းဟု (ေလွ်ာက္၏)။
    ရြာသူႀကီး ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ စြဲမက္မႈ “ရာဂ” ကို မပယ္အပ္၊ စြဲမက္မႈ “ရာဂ” ကို 
မပယ္အပ္သည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးတို႔က အမ်က္ထြက္ေစအပ္ေသာ္ အမ်က္ကို ထင္စြာျပဳ၏၊
ထိုသူကို ၾကမ္းတမ္းသူဟု ေခၚေဝၚၾက၏၊ အမ်က္ “ေဒါသ” ကို မပယ္အပ္၊ အမ်က္ “ေဒါသ” ကို မပယ္အပ္သည္၏
အျဖစ္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးတို႔က အမ်က္ထြက္ ေစအပ္ေသာ္ အမ်က္ကို ထင္စြာျပဳ၏၊ ထိုသူကို ၾကမ္းတမ္းသူဟု
ေခၚေဝၚၾက၏။ ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” ကို မပယ္အပ္၊ ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” ကို မပယ္အပ္သည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္
သူတစ္ပါးတို႔က အမ်က္ထြက္ေစအပ္ေသာ္ အမ်က္ကို ထင္စြာ ျပဳ၏၊ ထိုသူကို ၾကမ္းတမ္း သူဟု ေခၚေဝၚၾက၏။
ရြာသူႀကီး ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူကို “ၾကမ္းတမ္းသူ ၾကမ္းတမ္းသူ” ဟူ၍ ေခၚေဝၚၾက၏၊
ထိုေခၚေဝၚျခင္း၏ အေၾကာင္းကား ဤသည္ပင္တည္း၊ အေထာက္အပံ့ကား ဤသည္ပင္တည္း။
    ရြာသူႀကီး ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူသည္ စြဲမက္မႈ “ရာဂ” ကို ပယ္အပ္၏၊ စြဲမက္မႈ “ရာဂ” ကို
ပယ္ၿပီးသည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးတို႔က အမ်က္ထြက္ေစအပ္ေသာ္ အမ်က္ကို ထင္စြာမျပဳ၊
ထိုသူကို သိမ္ေမြ႔သူ ဟု ေခၚေဝၚၾက၏။ အမ်က္ “ေဒါသ” ကို ပယ္အပ္၏၊ အမ်က္ “ေဒါသ” ကို ပယ္ၿပီးသည္၏
အျဖစ္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးတို႔က အမ်က္ထြက္ ေစအပ္ေသာ္ အမ်က္ကို ထင္စြာ မျပဳ၊ ထိုသူကို သိမ္ေမြ႔သူဟု
ေခၚေဝၚၾက၏။ ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” ကို ပယ္အပ္၏၊ ေတြေဝမႈ “ေမာဟ” ကို ပယ္အပ္ၿပီးသည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္
သူတစ္ပါးတို႔က အမ်က္ထြက္ေစအပ္ေသာ္ အမ်က္ကို ထင္စြာ မျပဳ၊ ထိုသူကို သိမ္ေမြ႔သူဟု ေခၚေဝၚၾက၏။
ရြာသူႀကီး ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ သူကို “သိမ္ေမြ႔သူ သိမ္ေမြ႔သူ” ဟု ေခၚေဝၚၾက၏၊ ထိုေခၚေဝၚျခင္း၏
အေၾကာင္းကား ဤသည္ပင္တည္း၊ အေထာက္အပ့ံကား ဤသည္ပင္တည္း။
    ဤသို႔ ဆိုေသာ္ စ႑မည္ေသာ ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို “အသွ်င္ဘုရား တရားေတာ္သည္
အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အရွင္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။
    အသွ်င္ဘုရား ေမွာက္ထားအပ္ေသာ ဝတၳဳကို လွန္ျပဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖုံးလႊမ္းထား
အပ္ေသာ ဝတၳဳကို ဖြင့္ျပဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိလည္ေသာသူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကားသကဲ့သို႔
လည္းေကာင္း၊ “မ်က္စိအျမင္ ရွိသူတို႔သည္ အဆင္းတို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္ဟု” အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို
ေဆာင္ျပသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ကို
ျပေတာ္မူပါေပ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ထိုအကၽြႏ္ုပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကို လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ကို လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကၽြႏု္ပ္ကို ယေန႔မွ စ၍ အသက္ထက္ဆုံး (ရတနာသုံးပါးကို) ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းသို႔
ေရာက္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါေလာ့” ဟု ေလွ်ာက္၏
ပဌမသုတ္။ ၿပီး၏။