ရာဂစိတ္မႊန္ေနရင္ ကာယိေျႏၵပ်က္တယ္။
အာ႐ုံနဲ႔ အာ႐ုံရွင္ကို တပ္မက္မႈနဲ႔ ျပစ္မွားေနတဲ့
ရာဂစိတ္ ထိပ္တက္လာၿပီဆိုရင္ ဘယ္သူဆုံမလို႔မွ
မရေတာ့ဘူး။ ႏြားသိုး ႀကဳိးျပတ္ဆိုတာလို ထၾကြ
ေသာင္းက်န္းၿပီး ကာယိေျႏၵပ်က္တယ္။
ေဒါသစိတ္မႊန္ေနရင္လည္း ကာယိေျႏၵပ်က္တယ္။
ရတာမလို လိုတာမရ ကိုယ့္အႀကဳိက္ အႏိႈက္ခံရတဲ့
ေဒါသဆိုတဲ့ မေက်ခ်မ္းစိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။
အဲဒီမွာ ဘ၀င္ေလ လႈပ္ရွားတြန္းကန္၊ ႏွလုံးတုန္
ရင္ခုန္ျဖစ္ၿပီး ႏွလုံးေသြးမ်ားလည္း မည္းညစ္သြား
ေတာ့တယ္။ မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္လည္း နီရဲ
မည္းညစ္လာၿပီး မ်က္ရည္ေတြလည္လာလို႔
မီးပြင့္မတတ္ ကာယိေျႏၵကို ပ်က္စီးေစတယ္။
ငွက္ဖ်ားေရာဂါသည္လို တစ္ကိုယ္လုံး
တုန္လာေတာ့တယ္။
ေဒါသစိတ္ ထိပ္တက္လာၿပီဆိုရင္လည္း
ကာယိေျႏၵပ်က္ေတာ့တာပဲ။
ေမာဟစိတ္ ၀င္လာရင္လည္း ကာယိေျႏၵပ်က္
ေတာ့တာပဲ။ ႀကဳိက္စိတ္ညႇဥ္းဆဲတာခံရ၊
မႀကဳိက္စိတ္ညႇဥ္းဆဲတာခံရနဲ႔၊ ႏွလုံးေသြးလည္ပတ္မႈ
ေႏွးေကြးလာခ်ိန္မွာ ဘုန္းဘုန္းက်ေနတဲ့ ေမဟစိတ္
၀င္လာေရာ။ အဲဒီမွာ ေတြေ၀ထုံထိုင္းလာၿပီး
ႏွလုံးေသြးလည္း ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲျဖစ္လာတယ္။ မ်က္ႏွာ
အသြင္အျပင္က မႈန္ေတေတျဖစ္လာတယ္။
ေကာင္းအာ႐ုံ ဆိုးအာ႐ုံေတြမွာ ဇေ၀ဇ၀ါ အေတြးနဲ႔
ေငးၾကည့္ေနတတ္တယ္။ လက္ထဲကမုန္႔
စားရမွာလိုလို လႊင့္ပစ္ရမွာလိုလိုျဖစ္ေနတဲ့
ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လိပ္ကို
ၾကမ္းပိုးေျပာလည္း ယုံ၊ ၾကမ္းပိုးကို လိပ္လို႔ေျပာလည္း
ယုံ။ အေျပာအျပသာတဲ့ဘက္ စိတ္ပါသြားေရာ။
ေမာဟစိတ္ ထိပ္တက္ေနရင္ လူဟာ ထုံအအ ပြတတ
ႀကီးျဖစ္သြားၿပီး ကာယိေျႏၵပ်က္ေတာ့တာပဲ။
ရာဂ, ေဒါသ, ေမာဟ ဒီစိတ္သုံးမ်ဳိးဟာ ကာယိေျႏၵ
ပ်က္ေစ႐ုံမွ်မက အပါယ္ဘုံသို႔လည္း က်ေစတတ္ပါတယ္။
မဟာေဗာဓိၿမဳိင္ဆရာေတာ္ (၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ နတ္တလူေတာရ ၾသ၀ါဒ)
No comments:
Post a Comment