သမုဒယသစၥာ ရွင္းလင္းခ်က္

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္
"အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ"
၏
ဒသမက်မ္းစာ
အနာဂတ္သာသနာေရး
စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဒုကၡေတြသည္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္
ျဖစ္ရသည္ မဟုတ္၊ ျဗဟၼာမင္း စသူတို႔ ဖန္ဆင္း
မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရျခင္းလည္း မဟုတ္၊ "သမုဒယ"ဟု
ေခၚေသာ တဏွာ ေလာဘေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရသည္။
ခ်ဲ႔ဦးအံ... သတၱ၀ါတုိ႔၌ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွစ္သက္တြယ္
တာမႈ (တဏွာ)သည္ လြန္စြာအားႀကီး၏၊ "သူမ်ားကို
ခ်စ္ပါသည္" ဟု ဆိုေသာ္လည္း ထိုအခ်စ္ခံရသူက
ကိုယ့္အလိုကို ျဖည့္ေပးျခင္း, ကိုယ့္မွာရွိေသာ တဏွာ၏
အလိုမက် ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ သူ႔ကို ခ်စ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။
မိဘက သားသမီးကို ခ်စ္သည္ဟု ဆိုရာ၌ သားသမီးတို႔ကို
ၾကည့္ေနရလွ်င္ ကိုယ့္သႏၲာန္ တဏွာသည္ သာသာယာယာ
ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ မိဘက သားသမီးကို ခ်စ္၏၊ ထိုခ်စ္ပါသည္
ဟု ဆိုရေသာ သားက သမီးက ကိုယ့္နာမည္ ပ်က္ေအာင္
ကိုယ့္စီးပြား ဆုတ္ယုတ္ေအာင္ လုပ္လိုက္လွ်င္ ထိုသားအေပၚ
သမီးအေပၚ ၌ အခ်စ္ေလ်ာ့သြား၏၊ ၾကပ္ၾကပ္ အျပစ္ျပဳေသာ
အခါ ထိုသား သမီးကိုပင္ မုန္းလာသည္၊ (သား သမီးအေပၚ
တဏွာခ်စ္ ကင္း၍ ေဒါသျဖစ္လာသည္)ဟု ဆိုရသည္၊
သမီး ခင္ပြန္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကျခင္း မုန္းၾကျခင္းမ်ားလည္း
ဤနည္းႏွင္ႏွင္တည္း၊ အမွန္မွာ"အတၱသမံ ေပမံ နတၳိ=
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ တန္းတူေသာ ခ်စ္ျခင္းမရွိ"ဟူ
သာ မွတ္ပါ။

ဘ၀သစ္ကို
ျဖစ္ေစေသာ တဏွာ
ျပခဲ့ေသာ နည္းအရ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ
ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ တစ္ဘ၀လုံး ခ်စ္၍ေနခဲ့ေလရာ ေသခါနီး
လတ္ေသာ္ လက္ရွိ ခ်စ္စရာအာ႐ုံဟူသမွ် စြန္႔လႊန္ရ
ေတာ့မည့္အေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးစျပဳကာ လြန္စြာ
ဒုကၡေရာက္ၾကရ၏၊ ခ်စ္စရာေတြသာမက ခ်စ္စရာအား
လုံး၏ အရင္းဆုံးျဖစ္ေသာ မိမိခႏၶာကိုယ္ေသာ္မွ
စြန္႔လိုက္ရေတာ့မည့္အေရးကို ေတြးမိၾက၏၊ ဤသို႔ေ
ေတြး၍ ေၾကာက္ေန႐ုံႏွင့္ မၿပီးေသး၊ ေနာက္ဆုံး
စုေတခ်ိန္မွာ မလႊတ္ခ်င့္ လႊတ္ခ်င္ႏွင့္ ဤခႏၶာကိုယ္
ကို လႊတ္ရေတာ့မည့္ အေျခသို႔ ေရာက္ေလေသာ္
ဤခႏၶာကိုယ္၌ တြယ္တာမႈတဏွာျပတ္၍ အသစ္
ထပ္မည့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ၀ယ္ (ေသေတာ့မည့္ဆဲဆဲ
ကေန၍) မွန္းေမွ်ာ္တြယ္တာပါေလေတာ့သည္၊
ဤသို႔လွ်င္ ဤဘက္ေသခါနီးဆဲဆဲက ေန၍လည္း
ဘ၀သစ္ ခႏၶာကိုယ္အေပၚ၀ယ္ မွန္းေမွ်ာ္ တြယ္တာ
လ်က္ရွိျခင္း, ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳစဥ္တုန္းကလည္း
ဘ၀အသစ္၌ ေကာင္းေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ရာ မသိမသာ
ျဖစ္ေစ "လူ႔ခ်မ္းသာ ျဖစ္ရပါလို၏" စသည္ျဖင့္
ဆုေတာင္းသူအတြက္ (သိသိသာသာျဖစ္ေစ)
တြယ္တာ တမ္းတ မွန္းဆလ်က္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္
ကံအားေလ်ာ္စြာ (ကံအစြမ္းေၾကာင့္) ဘ၀သစ္၍
ဇာတိ အသစ္ ျဖစ္ေပၚရေလသည္။
အကုသိုလ္ကံ အက်ဳိးေပးခံရမည့္သူမ်ားလည္း
(ပင္လယ္ထဲ ေရနစ္ရာမွ ေပၚအလာ၀ယ္ ဆြဲမိဆြဲရာ
ဆြဲတတ္၍ မိေခ်ာင္းႀကီးမ်ားပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
ပထမေသာ္ ဖက္မိၾကသကဲ့သို႔) ထို႔အတူ ေသခါနီး
၌ မေကာင္းဆိုး၀ါး ျဖစ္ေတာ့မည့္ အနာဂတ္
ခႏၶာကိုယ္ကိုေသာ္လည္း လက္ရွိခႏၶာကိုယ္
လႊတ္ခါနီး၌ တဏွာျဖင့္ လွမ္းေမွ်ာ္၍ ဖက္မိပါေသး
သည္၊ ဤသို႔လွ်င္ ကံေၾကာင့္ ဘ၀သစ္၌ ျဖစ္ရေသာ္
လည္း တဏွာ၏ ေတာင့္တမႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရသည္၊
တဏွာကုန္ခန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔မွ ကံေတြအျပည့္
ရွိေသာ္လည္း ဘ၀သစ္မျဖစ္ေတာ့သျဖင့္ ဘ၀သစ္ကို
ျဖစ္ေစတတ္သူ လက္သည္ကိုရွာေသာအခါ ဤ
တဏွာ့ အေပၚမွာသာ သတၱဳက်ေတာ့၏၊ ထို႔ေၾကာင့္
သမုဒယတဏွာကို "ဘ၀အသစ္ကို ျပဳေလ့ရွိသည္"
ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။

တဏွာသုံးမ်ဳိး
ကာမတဏွာဟူသည္ ယခုလူတို႔၌ ျဖစ္႐ုိးျဖစ္စဥ္
ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြကို (သား သမီးႏွင့္ပစၥည္းဥစၥာ
စသည္ကို) တြယ္တာေသာ တဏွာတည္း၊ ဤဘ၀
ခႏၶာကိုယ္ကို ၿမဲ၏ဟု ယူဆေနေသာ ဒိ႒ိသည္
'သႆတဒိ႒ိ' မည္၏၊ ထိုဒိ႒ိကိုပင္ "ဘ၀ဒိ႒ိ" ဟု
ေခၚ၏၊ ထိုဘ၀ဒိ႒ိႏွင့္ အတူျဖစ္ေသာ တဏွာသည္
ဘ၀တဏွာ မည္၏၊ ဤဘ၀ခႏၶာကိုယ္ကိုပင္
"ေသလွ်င္ ျပတ္၏"ဟု ယူဆေသာ ဒိ႒ိသည္
ဥေစၧဒဒိ႒ိ မည္၏၊ "၀ိဘ၀ဒိ႒ိ"လည္း ေခၚ၏၊
ထို၀ိဘ၀ဒိ႒ိႏွင့္အတူျဖစ္ေသာ တဏွာသည္
၀ိဘ၀တဏွာ မည္၏၊ ထိုတဏွာကို အရင္းခံ၍
ေကာင္းေကာင္း ဆိုးဆိုး ကံအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျပဳမိ
ၾကျပန္ရာ ထိုကံေၾကာင့္ ဘ၀သစ္၌ ဇာတိ
ျဖစ္ရျပန္၏၊
ဇာတိရွိလွ်င္ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏဒုကၡတို႔လည္း
ျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ ဇာတိဒုကၡ စသည္၏
အေၾကာင္းရင္းသည္ ဤတဏွာ သမုဒယ
ပင္တည္း၊ တဏွာေၾကာင့္ ခ်စ္သူဟူ၍ ရွိရ,
ထိုခ်စ္သူႏွင့္ ကြဲ၍ ဒုကၡေရာက္ရ, တဏွာ
ေၾကာင့္ ဟိုဟာ သည္ဟာ လိုခ်င္ရ, လိုခ်င္၍
မရေသာေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရ, တဏွာေၾကာင့္
ဤခႏၶာကိုယ္အသစ္ (ဥပါဒါနကၡႏၶာ)ကို ရရိွရ,
ထိုဥပါဒါနကၡႏၶာကို ရေသာေၾကာင့္ ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိး
ေရာက္ရ၊ ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ ဒုကၡအားလုံး၏
အရင္းခံ တဏွာကို "သမုဒယသစၥာ" ဟု
ေဟာေတာ္မူေပသည္။